نگرانی از تنهاموندن بیمار تو بیمارستان

[admin]

نگرانی درباره وضعیت سلامت بیمار، به ویژه افراد مسن، وقتی خونواده‌ها قادر به حضور در بیمارستان نیستن، میتونه خیلی سخت و استرس‌زا باشه. مراقبت از عزیزانمون در این شرایط نیاز به اعتماد و صبر داره. مهمه که بدونیم سیستم‌های بیماستانی استانداردهایی برای مراقبت از بیمارمون دارند و پرستاران و پزشکان به دقت مراقبت وضعیت حال اون‌ها هستند.
به نظر شما برای کاهش استرس ناشی از تنهایی عزیزانمون تو بیمارستان به جز ارتباط با پرسنل یا تماس تلفنی و تصویری با بیمار چه راه‌های دیگه‌‍‌ای وجود داره؟

[الهه امیری]

سلام دوستان، پدرم به خاطر یه جراحی ساده بیمارستان بستریه، ولی خیلی نگران تنهاییشه. از وقتی مادرمو از دست داده، اصلاً حال روحی خوبی نداره. می‌ترسم موندن طولانی‌مدت بیمارستان روحیه‌شو خراب کنه. کسی تجربه‌ای مشابه داشته؟ چکار کردین؟

[سعید مرادی]

الهه جان، این خیلی مهمه که بیمار تنها نمونه، مخصوصاً کسی که روحیه حساس داره. برای مادرم وقتی بیمارستان بود، یه همراه بیمار گرفتیم که علاوه بر کمک به کارای روزمره، باهاش حرف می‌زد و وقت می‌گذروند. خیلی تأثیر داشت.

[پریسا نیک‌سیر]

ما برای پدربزرگم از خانواده نوبتی می‌رفتیم پیشش، ولی برای شب‌ها یه همراه بیمار گرفتیم. اگه نمی‌تونی خودت مدام پیشش باشی، حتماً یه همراه مطمئن بگیر. حس تنهایی خیلی بهشون فشار میاره.

[فرزاد میرزایی]

یه نکته‌ای که من فهمیدم اینه که پرستارای حرفه‌ای فقط به کارای فیزیکی بیمار نمی‌رسن؛ خیلی وقتا باهاشون صحبت می‌کنن و از نظر روانی هم کمک می‌کنن. برای پدرم یه پرستار گرفتیم که کلی باهاش حرف می‌زد و باعث شد بیمارستان براش تحمل‌پذیرتر بشه.

[شهرزاد کیانی]

من یه تجربه تلخ داشتم. پدرم رو تنها گذاشتیم تو بیمارستان و بعد فهمیدیم به خاطر فشار روحی، روند بهبودیش کند شده بود. از اون موقع همیشه یه همراه بیمار کنارشه. تو این مواقع حتی یه چهره آشنا یا مهربون می‌تونه کلی کمک کنه.

[آرمان صفری]

به نظرم همراه بیمار بیشتر از یه مراقب بدنیه؛ اگه کسی باشه که وقت بذاره و به بیمار انرژی بده، بیمار سریع‌تر خوب میشه. برای پسرعمه‌م یه همراه گرفتیم که خیلی خوش‌برخورد بود و با این که کارش فقط مراقبت بود، کلی حالش بهتر شد.

[نسرین جمشیدی]

یه پیشنهاد دارم: اگه پرستار نمی‌خوای بگیری، می‌تونی از دوستای قدیمی یا فامیل‌هایی که وقت دارن خواهش کنی هر روز یکی‌شون سر بزنه. این باعث میشه بیمار حس تنهایی نکنه و روند بهبودیش سریع‌تر بشه.